MAINE COON

Maine coony to koty duże, silne o gęstej półdługiej sierści. Kolory sierści mają bardzo różnorodne. Mogą być czarne, białe, rude, prążkowane tygrysio lub klasycznie. Mogą mieć także futerko w kilku kolorach jednocześnie.
Rasa została uznana i uzyskała sławę jako koty wygrywające wystawy od ponad 100 lat, bo od 1895 roku.
Wylansowane zostały w USA w Maine, stąd ich nazwa. Obecnie są najpopularniejszą rasą hodowlaną w USA. W Europie szybko zdobywają sławę i wszystko wskazuje na to, że wkrótce zdetronizują tak popularne rasy jak koty syjamskie i perskie.
Z pochodzeniem maine coonów związane są legendy.
Podobno zdziczałe amerykańskie koty skrzyżowały się z szopami praczami ( stąd wywodzi się nazwa rasy). Łatwo w to uwierzyć oglądając puszyste ogonki kotów. Niektóre przypominają szopa nawet ubarwieniem.
Inna legenda głosi, że przodkowie maine coonów przypłynęli do Ameryki na statkach z marynarzami i osadnikami z Europy i Azji, a były to koty angorskie albo norweskie leśne. Jeszcze inna legenda mówi, że to odmiana krótkowłosych kotów amerykańskich.
Osobiście lubię wersję o szopach.
Maine coony to największe z hodowanych ras kotów. Kocury ważą od 6 do 9 kg a kotki od 3 do 6 kg. Rosną do 3-4 roku życia, a dojrzałość płciową osiągają kotki w wieku 8 miesięcy, a kocury nieco później, bo ok. 1,5 roku. Przeciętnie koty żyją 12-15 lat. Sierść maine coonów, pomimo, że długa i pięknie prezentująca się, jest łatwa w utrzymaniu. Nie wymaga czasochłonnej pielęgnacji i codziennego szczotkowania jak w przypadku np. kotów perskich, bo nie ma skłonności do kołtunienia.
Cechą charakterystyczną rasy są duże sterczące uszy ozdobione pędzelkami oraz wyraźnie zaznaczona kwadratowa kufa. Mają też bardzo długie wąsy i oczy przeważnie koloru złocisto-żółtego. Charakterystyczne dla "dachowców" kocie zielone oczy zdarzają się rzadko. Kocięta mają oczki niebieskie. Maine coon to idealny kot domowy. Ma wszystkie kocie zalety: jest piękny, łagodny, przyjacielski, czyściutki, bardzo kontaktowy i przywiązany do opiekuna. Uwielbia towarzystwo i zabawy. Można nauczyć go różnych sztuczek, np. aportowania zabawek. Małe kocięta wyglądają jak puchate tłuściutkie maskoteczki. Są niesłychanie żywotne i zabawne i szybko adaptują się w nowym otoczeniu.